1. Niespodzianka :)

Tak jak mówiłam niespodzianka, miałam dodać ją w sobotę ale moje koleżanki się dopytują o co kaman więc ......

Zaczęłam pisać małe opowiadanie zapraszam do przeczytania....



*

Czasem brakuje nam kogoś, z kim będzie można porozmawiać o wszystkim i o niczym .  Wiktoria miała dwie takie osoby, na których mogła zawsze polegać. Straciła je jakby za jednym machnięciem magicznej różdżki. Nowa szkoła,  nowe koleżanki, nowy dom.  Musi przejść przez to wszystko sama....

                                                   *

Na niebie kłębiły się białe jak śnieg chmury. Letni wiatr kołysał delikatnie morze kwiatów na łące. Po środku stała kobieta. Wysoka, szczupła o krótkich włosach, ubrana w przewiewną letnią sukienkę . Wiktoria od razu poznała tę postać.

-Mamo! Tak strasznie tęskniłam za tobą ! Mam ci tyle do opowiedzenia, mamo!

Lecz kobieta jakby nie słyszała. Spacerowała po łące i zbierała kwiaty.

-Mamo! To ja Wiktoria !- dziewczyna zaczęła biec do kobiety lecz im szybciej biegła tym dalej sylwetka kobiety się oddalała. Jednak Wiktoria nie poddawała się, biegła ile miała sił w nogach i krzyczała ile miała powietrza w płucach.

-Mamo nie zostawiaj mnie znowu. Mamo !

-Wiktoria, obudź się ! To tylko zły sen! To tylko zły sen.

I nagle wszystko trysło jak bańka mydlana. Wiktoria obudziła się cała roztrzęsiona w swoim pokoju, obok niej na łóżku siedział jej tata.

-Śniła mi się mama. Spacerowała po łące, wołałam ją ale mnie nie słyszała.

-To tylko sen. - ojciec przytulił mocno swoją córkę.

-Strasznie za nią tęsknię. Musimy stąd wyjeżdżać ? Tu jest tyle wspomnień .- Wiktoria czuła jak po policzkach płyną łzy.

-Ej, mała rozmawialiśmy już o tym. Jakbyśmy tu zostali to zawsze ci się będzie przypominał ten okropny wypadek. Nie chcę abyś miała złe wspomnienia . Tam zaczniemy nowe życie.... Nie płacz już, jutro czeka nas długi dzień musimy skończyć pakowanie...

Wiktoria wiedziała, że nie ma sensu dalej ciągnąć ten temat więc, pocałowała tatę w czoło i położyła się spać....

To na razie tyle, mam więcej ale muszę trochę pozmieniać bo moja wena twórcza sie zmieniła:)

Proszę o szczere komentarze na temat tego opowiadania, przyjmuję krytykę, mówcie co mam poprawić. Jeżeli chcie więcej przeczytać o losach Wiktorii to w czasie niedługim dodam następne rozdziały.

Pozdrowionka OLKA ;**